|
ارزیابی تحلیلی رابطۀ کیفیت و خوداستنادی مجلات در نشریات حوزه علوم انسانی
|
عبدالرضا نوروزی چاکلی   ، سکینه جعفری* |
| گروه علم اطلاعات و دانش شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شاهد ، sjafarisjafari7@gmail.com |
|
|
چکیده: (21638 مشاهده) |
سابقه و هدف: خوداستنادی یکی از چالش‌های مهم در ارزیابی بروندادهای علمی پژوهشگران است. هدف این پژوهش ارزیابی تحلیلی رابطه‌ی کیفیت و خوداستنادی در نشریات حوزه‌ی علوم انسانی بر اساس گزارشهای استنادی نشریات فارسی پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) است.
مواد و روش ها: این پژوهش با روش تحلیل استنادی انجام شده و جامعه‌ی پژوهش را ۶۷ مجله‌ی حوزه علوم انسانی تشکیل می‌دهند که دارای ضریب تأثیر بوده و در پایگاه اطلاعاتی ISC نمایه شده‌اند.
یافته ها: میانگین نرخ خوداستنادی در سالهای ۱۳۸۹-۱۳۸۰ برای مجلات دارای ضریب تأثیر منتخب در سال ۱۳۸۹ حوزه‌ی علوم انسانی، ۲۴/۴۵ درصد است. از ۶۷ عنوان مجله مورد بررسی، ۲۳ عنوان نرخ خوداستنادی ۲۰ و کمتر از ۲۰ درصد، ۲۰ عنوان مجله نرخ خوداستنادی بیشتر از ۲۰ درصد را شامل شدند. یافتهها نشان داد با حذف خوداستنادیهای مؤثر در شاخصهای چهارگانه و ترکیبی ضریب تأثیر، شاخص آنی، ارزش متیو و نسبت استناد به مقالههای آنها ۶۵/۹۱ درصد از مجلات کاهش رتبه، ۱۹/۳۵ درصد افزایش رتبه و ۱۴/۷۲ درصد نیز بدون تغییر بودند. همچنین با حذف خوداستنادیها، ۵۶/۵۱ درصد از مجلات با کاهش مقدار خوداستنادی، ۳۲/۷۸ درصد بدون تغییر در مقدار خوداستنادی و ۳/۹۴ درصد از مجلات با مقدار صفر خوداستنادی روبرو شدند.
نتیجه گیری: بین میزان خوداستنادی مجلات و کیفیت مجلات، ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. بنابراین تدوین خط مشی معین در مورد میزان خوداستنادی مجلهها از سوی هیأت تحریریه و تلاش در جهت کاهش نرخ خوداستنادی و جذب استناد از سایر مجله ها در این راستا لازم به نظر میرسد. |
|
| واژه‌های کلیدی: ارزیابی، خوداستنادی، مجلات فارسی، پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) |
|
|
متن کامل [PDF 706 kb]
(4748 دریافت)
|
|
نوع مطالعه: اصیل |
موضوع مقاله:
علم سنجی
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
