سابقه و هدف: رفتار اطلاع‌یابی به فعالیت‌هایی اطلاق می‌شود که فرد برای رفع نیازهای اطلاعاتی خود انجام می‌دهد. نیاز اطلاعاتی، رکن اساسی در رفتار اطلاع‌یابی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی رفتار اطلاع‌یابی دستیاران دانشگاه علوم پزشکی تبریز در دوره همه‌گیری کووید-۱۹ است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نظر روش، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل ۶۰۰ نفر از دستیاران دانشگاه علوم پزشکی تبریز در بازه زمانی آبان تا دی‌ماه ۱۴۰۱ است که بر اساس جدول کرجسی-مورگان حجم نمونه برابر ۲۳۴ نفر تعیین شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه طراحی‌شده براساس مطالعات هوانگ و همکاران و نلسون و تاگول بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۱ استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد دستیاران دانشگاه علوم پزشکی تبریز بیشترین نیاز اطلاعاتی خود را به‌ترتیب به موضوعاتی مانند "روش‌های پیش­گیری از ویروس"، "شناخت علائم عفونت"، و "جمعیت مستعد پذیرش بیماری" به‌ترتیب با میانگین ۴/۱۲، ۳/۷۰ و ۳/۶۵ اختصاص دادند. این نیازها در بین زنان و مردان و گروه‌های‌سنی مختلف، دارای تفاوت معنی‌داری بود. سه هدف "حفاظت شخصی"، "پیدا کردن اطلاعات برای خانواده و دوستان" و " کسب آخرین اطلاعات" به‌ترتیب با میانگین نمرات ۴/۱۲، ۳/۹۹ و ۳/۸۱ از انگیزه‌های اصلی دستیاران پزشکی برای جستجوی اطلاعات بود. همچنین یافته‌ها نشان داد که بین متغیر وابسته نیاز اطلاعاتی مربوط به ویروس و جنسیت تفاوت معنی‌دار وجود داشت.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان داد در دوران همه‌گیری کووید-۱۹، دستیاران پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز به شدت نیازمند اطلاعات معتبر و به‌روز در زمینه پیشگیری و درمان ویروس کووید-۱۹ بودند. علاوه‌براین، نیاز دستیاران دانشگاه علوم پزشکی تبریز به اطلاعات کاربردی برای حفاظت شخصی خود و خانواده، همراه با نگرانی‌هایی درباره تأثیرهای اقتصادی همه‌گیری، بیانگر یک الگوی پیچیده و چندبُعدی از جستجو و استفاده از اطلاعات در شرایط بحران است.